آشنایی با عکاسی کرلیان

عکاسی کرلیان یکی از متحیرترین ترفندهای عکاسی است که قدمت طولانی دارد. کسی که این نوع ترفند را کشف کرد فردی به نام سمیون و والنتینا کرلیان بود. در این نوع عکاسی نوعی هاله در اطراف جسم ظاهر می‌شود که تصویر خیال انگیزی را بوجود می‌آورد.

بیشتر افراد عکاسی kirlian را نوعی افسانه‌ای می‌دانند که تا حدی، علم از آن پشتیبانی می‌کند. معمولا این سبک یا ترفند عکاسی با تصاویری در ارتباط است که ادعا می‌کنند هاله‌ی معنوی تمام موجودات زنده را به تصویر می‌کشند. به خاطر بحث ها، نظرات و اعتقادات مختلفی که در رابطه با kirlian وجود دارد، حتی پس از کشف این واقعه تا چندین سال نتایج آن منتشر نشد.

این سبک از عکاسی به خاطر جنبه‌ی فرا روانی که دارد حتماً برایتان جالب و جذاب خواهد بود. در ادامه به شرح نکاتی می‌پردازیم که هم از ابهامات شما بکاهد و هم بتوانید در آن به نتایج موفق آمیزی دست پیدا کیند.

تاریخچه عکاسی کرلیان

البته این کشف به طور تصادفی محسوب می‌شود زیرا هنگامی که درحال فعالیت بود نوعی پروسه درمانی را مشاهده کرد که در آن یک بیمار از طریق یک ژنراتور الکتریکی با فرکانس بالا تحت درمان قرار می‌گیرد. در این فرایند درمانی، بیمار باید روی یک صفحۀ عکاسی قرار می‌گرفت سپس او را در معرض میدان های الکتریکی قوی قرار می‌دادند.

پس از آن روی سطح صفحۀ عکاسی، تصویری ظاهر می‌شد که تا حدی شبیه پروسۀ عکسبرداری اشعه‌ی ایکس بود. چیزی توجه کرلیان را به خود جلب کرد، لحظه‌ای بود که در آن یک نور کوچک و درخشانی بین پوست بیمار و الکترودهای دستگاه ظاهر شد. با توجه به آنکه سیمون برقکار بود و اطلاات کافی نسبت به عملکرد و فرایند الکترودها داشت، تصمیم گرفت در خانه‌ی خود این آزمایش را انجام دهد و هاله های واضحی که دور سوژه تشکیل می‌شوند، عکس بگیرد. که البته موفق هم شد.

این آزمایش در سال 1939 انجام شد اما نتایج حاصل از آن تا سال 1958 منتشر نشدند. البته بحث فلسفی و هاله‌ای بودن آن نیز تا سال 1970 در میان عموم مردم جا نیفتاده بود.

تفاوت نظرات در رابطه با هاله

بسیاری از افراد بر این باور دارند که هر موجود زنده‌ای در اطراف خود دارای انرژی نامرئی هستند که به صورت هاله ظاهر می‌شود. این هاله ها در رنگ ها و شدت های مختلف وجود دارند.

با اینکه بیشتر ما قادر به دیدن این هاله ها نیستیم اما برخی از افراد ادعا می‌کنند که بخاطر داشتن بینشی معنوی قادر به دیدن و حتی خواندن هاله ها هستند. حتی مدعی این نیز هستند که بواسطه رنگ و شدت هاله میتوانند حالات احساسی و روحی یک شخص را تعبیر نمایند.

تحقیقات علمی بسیاری در رابطه با اساس هاله ها و انرژی نامرئی صورت گرفته است. یکی از این تحقیقات بیانگر آن است که افرادی که هاله ها را می‌بینند دچار حس آمیزی یا سینستزیا (Synesthesia) هستند. سینستزیا نوعی اختلالی غیر معمول است که در آن شخص ارتباط متقاطعی در حواس خود احساس می‌کند. برای مثال حس کردن صداها با پوست، چشیدن اشکال، شنیدن رنگ ها و … است.

زمانی که این افراد میخواهند هاله‌ی موجودی را بخوانند، سینستزیای آنها حسشان را با رنگ اشتباه گرفته و در نتیجه آنها هاله‌ای را در اطراف شخص یا موجود زنده‌ی دیگری تصور می‌کنند. شاید بتوان گفت به این دلیل بیشتر افراد قادر به دیدن هاله نیستند زیرا سینستزیا ندارند.

البته با توجه به آنکه تمامی موجودات زنده در بافت خود حاوی مایع یا رطوبت هستند، دلیل علمی وجود دارد که عکاسی کرلیان روی هر موجود زنده‌ای صورت گیرد منجر به تولید هاله یا اثر تخلیۀ بار می‌شود. هرچه میزان این رطوبت بیشتر باشد، هاله روشن تر و واضح تر خواهد بود. البته مواردی مانند دمای اتاق، رطوبت، سطح ولتاژ و اندازه‌ی سوژه نیز بر هاله تاثیر گذار هستند.

تجهیزات لازم برای عکاسی kirlian

• دوربین دیجیتالی SLR یا دوربین بدون آینه که می‌تواند به مدت طولانی نوردهی داشته باشد.
• همچنین می توانید از یک دوربین فیلمبرداری نیز استفاده کنید.
• سه پایه
• یک لنز با دیافراگم عریض
• صفحه تخلیه پلاسما (Plasma discharge plate)
• عایق هایی با ولتاژ بالا همچون صفحه لاستیکی
• محلول رسانای الکتریکی (آب نمک)
• سیم پیچ جرقه ای با ولتاژ بالا
• مدوله کننده‌ی پالس برق
• الکترودهای شفاف
• طیف وسیعی از سوژه ها
• سیم عایق
• چسب شفاف