ترند های مد از گذشته تا به امروز تغییرات بسیاری داشته اند. این ترندها در هر عرصه ظهور کرده و همانند سونامی، کل مد و فشن آن زمان را مورد تحول خود قرار می‌دهند. امروزه نیز طراحی لباس و فشن بسیار تحت تاثیر ترندها قرار دارند که با استفاده از آنها میتوان استایل های جذابی را ایجاد کرد. روند ترند و فشن همیشه جزء موضوع های جالب و بحث برانگیز هر جامعه محسوب می‌شود. چراکه به نوعی بیانگر فرهنگ و تفکر آن جامعه نست به پوشش و محیط اطرافش است.
مردم در زمان قدیم هم برای اثبات جایگاه خود در جامعه، دست به اقدامات خلاقانه زیادی می‌زند. در این بین ترندهایی شکل گرفتند که علاوه بر عجیب بودن، بسیار نیز خطرناک بودند. این نوع ترندها با اینکه مورد مقبول و استفاده بسیاری از افراد جامعه دوره مربوطه خود بودند، اما باعث آسیب رسیدن به سلامت بدن میشدند. در ادامه به معرفی برخی از این ترندها می‌پردازیم.
ترند مد Lotus Shoes
یکی از عجیبترین و در عین حال خطرناکترین ترند های مد در زمان قدیم، کفش های لوتوس بود. در گذشته چینی ها، پاهای کوچک با پنجه‌های باریک را یکی از ویژگی های اصلی زیبایی زنان می‌دانستند؛ به همین خاطر کفش های لوتوس را ایجاد کردند. سایز این کفش ها بسیار کوچک بود؛ درنتیجه دخترانی که سایز پایشان از کفش کوچکتر بود، پروسه عذاب آوری را برای کوچکتر شدن پاهایشان طی می‌کردند. آن زمان انقدر این ویژگی برای افراد مهم بودکه در طی سال های متوالی، خانواده های چینی برای آنکه بتوانند زنانگی دختران خود را با پوشیدن lotus shoes ثابت کنند، اقدام به شکستن پای دختران خردسال خود می‌کردند.
پاها با نوارهای بلند جلوی کفش بسته میشد و از این طریق از رشد آن جلوگیری می‌کردند. در این امکان داشت انگشتان پا آسیب جدی ببیند و حتی عصب آن از کار بیفتد. این روند کوچک شدن پا دو تا سه سال طول می‌کشید و پاهای دختران تا آخر عمر بسته بود. در آخر با کوشش های صورت گرفته برای ممنوع کردن بستن پا در طول تاریخ، این مد عجیب و خطرناک در سال 1912 رسما غیر قانونی اعلام شد. البته تا سال ها بعد نیز برخی از مناطق چین به صورت مخفیانه اقدام به انجام چنین کاری می‌انجامیدند.
ترند Corsets
از دیگر ترند های مد بسیار معروف و محبوب زمان گذشته، کرست ها می‌باشند. این ترندها در قرن پانزدهم وارد دنیای مد پوشش زنان شدند. این پوشش ها از متریال های سفت و محکمی مانند استخوان نهنگ، چوب، یا فولاد ساخته می‌شوند. زنان، کرست ها را در زیر لباس خود می‌پوشیدند؛ سپس با بندهایی که در اطراف آن وجود داشت، آنقدر آنرا سفت می‌کرند که بدنشان فرم ساعت شنی به خودش بگیرد. از این طریق بالاتنه زنان به صورت اندام باریک، سینه‌های برجسته و خوش فرم نشان داده میشد.
البته استفاده از این پوشش تنها به زنان منتهی نشد و مردان نیز درگیر آن شدند. از دهه 1820 تا 1840،کرست ها برای شیک پوشی مردان نیز بکار گرفته شد. از این طریق کمر آنها فرم کلاستیک به خود گرفته و اندامی کشیده و لاغری را نمایش میدادند. البته کرست ها برای سلامتی بدن بسیار خطرناک و آسیب زا بود. با اینکه اینوع پوشش کشنده نبودند، اما با جمع و تنگ کردن فضای شکم باعث جابجایی اندام‌ها و بوجود آمدن مشکلاتی مانند سوء هاضمه و یبوست میشدند.
کرست با اینکه تاثیرات منفی را بر روی سلامتی میگذارد، اما همچنان جزء یکی از محبوب ترین ترندهای مد وفشن است. در دهه 1970 میلادی و گسترش مد پانک به رهبری ویوین وست‌وود، کرست بار دیگر به عنوان نوعی سبک فتیش مد شد. در حال حاضر بسیار از گن های امروزی، همان جزء انواع کرست محسوب می‌شوند.
Chopines
از دیگر ترند های کفش بسیار پر تنش در دنیای مد، کفش پلتفرم می‌باشد. در قرن 16 میلادی، زنان اشراف زاده برای آنکه قدشان بلندتر و کشیده تر بنظر برسد از کفش هایی با پاشنه‌ی افراطی که به پلتفرم شناخته میشدند، استفاده می‌کردند. این کفش ها از چوبی پنبه‌ای پوشیده از چرم، معمولا روکش‌دار یا مخمل نگین‌دوزی شده ساخته شده بودند. این کفش ها نشان دهنده جایگاه اجتماعی فرد نیز بود. درواقع هرچه پاشنه‌ی کفش بلندتر باشد، بیانگر جایگاه بالاتر و مهمتر در اجتماع می‌بود. گاهی اوقات ارتفاع این پاشنه ها تا 20 اینچ (50 سانتی متر) می‌رسید.
البته این کفش ها در ابتدا برای کمک به زنان در قدم زدن در خیابان های گل آلود، ساخته شده بود. تا از این طریق در هنگام راه رفتن آنها در خیابان ها، دامن بلندشان کثیف نشود. با اینحال کفش های chopines، سریعا به یک روند مد تبدیل شدند. زیرا علاوه بر کاربردی بودن، باعث بلندتر نشان دادن قد زنان کوتاه قد نیز میشد. گاهی اوقات به قدری پاشنه‌ها بلند بود که به یک خدمتکار نیاز داشتند. میتوان گفت تاحدودی کفش های پاشنه بلند و لژ دار امروز، منشاء از همین کفش های پلتفرم دارند.
Panniers و Crinolines
کرینولین و Panniers دو تا از محبوبترین ترند های مد در قرن های 17 و 18 میلادی محسوب میشدند. هر دو این اقلام باعث ایجاد حجمی زیاد در دامن لباس میشدند. Panniers از کلمه‌ی فرانسوی panier به معنای سبد گرفته شده است. این مدل، حجم زیادی را در دو طرف دامن ایجاد میکرد. به طوری که باعث افزایش عرض دامن و لباس میشد و در دو طرف خط کمر خودنمایی میکرد. Panniers از متریال های مختلفی ساخته میشد که از جمله آنها میتوان به نهنگ، چوب، فلز و پلاستیک مستحکم اشاره کرد.
زنان از این مدل لباس ها بیشتر در مراسم های خاص استفاده می‌کردند؛ هرچقدر عرض لباس بیشتر می‌بود، بیانگر موقعیت اجتماعی بالاتر آن فرد بود. به‌همین دلیل خدمتکاران مدل‌های کم حجم تر از همین لباس را بر تن می‌کردند. از سختی های ترند Panniers میتوان به عبور و مرور و نشاستن افراد در کنار هم اشاره کرد. به طوری که دو زن همزمان نمی‌توانستند از یک ورودی عبور کنند یا کنار هم بر روی یک نیمکت بنشینند. به طور کلی فعالیت و حرکت بدن را محدود میکرد.
کرینولین برخلاف Panniers، تنها به کناره های دامن حجم نمیداد؛ بلکه به کل دامن یک حجم یک اندازه را می‌داد. Crinolines به دامن های حلقه‌ای نیز معروف بودند. زیرساز آن به صورت حلقه‌حلقه با متریال مقاوم و محکمی بودت تا حجم دامن را بزرگتر نشان دهد. این مد عجیب تاریخ بسیار خطرناک بود. به طوری که در سال 1858، یک زن جوان در بوستون، دامن بزرگش به شومینه داخل خانه‌اش گرفت و در آخرسر آتش گرفته و جان باخت. همچنین 19 مورد مرگ در یک دوره‌ی دو ماهه اتفاق افتاد که عامل اصلی آن همین ترند عجیب بود.
البته امروزه از Crinolines در لباس عروس ها و یا لباس های مجلسی که بخواهند به دامن آنها حجم داده بشود، استفاده می‌شود.
سایر ترند های مد
Breast Flatteners:
در طول دهه‌ی 20، شکل ساعت شنیِ اندام، جای خود را به سیلوئت مستطیل شکل داد. در این ترند مد سعی بر آن میشد که برچستگی های بدن روی لباس نمایش داده نشود و سینه و بالا تنه را صاف نشان دهد.
macaroni:
در دهه‌ی 1760، مردان اشرافی انگلیس کلاه‌گیس بزرگی بر سر خود قرار میدادند. به دلیل بزرگی، پیچیدگی و جهان بینی که این کلاه گیس ها داشتند، به نام ماکارونی که نوعی غذای ایتالیایی است، نام گذاری شد.
Stiff Starched Collars:
این یقه‌های جدا شونده در قرن 19 بسیار محبوب بودند. اما برخلاف ظاهر شیک و ساده‌شان بسیار خطرناک بودند. چرا که تقریبا غیر قابل انعطاف بوده و با یک یا دو جفت میخ به هم متصل میشدند. این امر باعث خفگی آرام مرد میشد. همچنین این یقه ها نوک تیزی دیاشتند که باعث آسیب رسیدن به گردن و گلو میشد. این یقه ها آنقدر کشنده بودند که به آنها «قاتل پدر» گفته میشد.
Bombasts:
در قرن شانزدهم، عضلانی نشان دادن اندام در بین زنان و مردان بسیار محبوب بود. در همین راستا، لباس ها به گونه‌ای طراحی و دوخته میشدند که حجیم بنظر برسند. برای این منظور قسمت هایی از لباس مانند آستین و ران را با پنبه، پشم و حتی خاک‌اره پُر می‌کردند تا حجیم‌تر شود.
Hobble Skirts:
هوبلینگ نوعی اصطلاحی است برای بستن پاهای حیوان به منظور جلوگیری از فرار آن. در اوایل قرن بیستم و قبل از شروع جنگ جهانی اول، طراحی دامن هوبل دقیقا چنین حالتی را برای اندام زنان ایجاد میکرد. قسمت لبه پایینی دامن و یا لباس به اندازه‌ای تنگ بوده که سرعت راه رفتن را به شدت کاهش می‌داد و از گام های بزرگ جلوگیری میکرد. در آخر این ترند به دلیل اغوا کننده بودن، توسط پاپ محکوم شد و پاپ آنها را “رسوا و فاسد” خواند.
