فوکوس دوربین ، دوربین ها مانند چشم انسان، روی یک صفحه دو بعدیکه بر لنز عمود است فوکوس می کنند و این صفحه ب صفحه ی کانونی معروف است.
هر چیزی جلوتر یا عقب تر از صفحه ی فوکوس باشد، از فوکوس خارج می گردد.بسته به تنظیمات دوربین شما ؛ اشیای خارج از فوکوس ممکن است کاملا محو شوند و یا آنقدر واضح باشند که فوکوس به نظر رسند.
جزئیات فنی: بعضی از دوربین های گوشی که دارای کیفیت پایین تری هستند از جمله آیفون، یک نقطه کانونی ثابت دارند .نحوه تنظیمات دوربین را در کلاس عکاسی میتوانید آموزش ببینید.
مثلا فوکوس لنز آیفون همیشه روی یک فوتی آن است. خوشبختانه، دیافراگم کوچک ثابت این دوربین ها، عمق میدانی زیادی را فراهم می کند که باعث می شود هر شیئی که در فاصله بیش از یک فوت است فوکوس به نظر رسد.
کالیبره کردن فوکوس دوربین
برای تشخیص این که کالیبراسیون فوکوس دوربین تان دقیق است یا نه، دوربین را روی یک سه پایه بگذارید و با استفاده از اتوفوکوس استاندارد روی شیئی در نزدیکی خود فوکوس کنید. سپس حالت فوکوس لنز را به دستی تغییر دهید ,دید زنده را فعال کنید و دید زنده را روی نقطه ی فوکوس زوم کنید. حال اقدام به فوکوس دستی لنز کنید.
اگر حالت دستی ،فوکوس دوربین بهتری از سوژه به شما می دهد،ممکن است کالیبراسیون فوکوس تشخیص فازی شما نا دقیق باشد.در بعضی از دوربین ها می تواندر منو،کالیبراسیون را درست کرد.اگر نا دقیقی کالیبراسیون قابل تصحیح نیست، احتمالا دوربین شما نیاز به تعمیر دارد .
ارزیابی دقیق تر فوکوس :
دوربین و لنز خود را روی سه پایه قرار دهید و یک خط کش دراز با زاویه ی 45 درجه جلوی دوربین بگیرید و روی آن فوکوس کنید، فاصله ای را که رویش فوکوس کردید به خاطر بسپارید و بعدا عکس را در کامپیوتر بررسی کنید تا بفهمید که آیا دوربینتان روی جلوی سوژه ، عقب سوژه یا به درستی روی خود سوژه فوکوس می کند.برای دقتی حتی بیشتر ، از ابزار LensAlign استفاده کنید.
فوکوس کردن در تاریکی
فوکوس کردن روی سوژه های تاریک دارای کنتراست کم مشکل است. اما اتوفوکوس تقریبا همیشه از فوکوس دستی بهتر است. در زیر سه نکته برای اتوفوکوس کردن دوربین در تاریکی آورده شده .متاسفانه این تکنیک ها تنها برای سوژه های نزدیک دوربین کارایی دارند:
یک فلاش خارجی به دوربین تان وصل کنید .بسیاری از فلاش های خارجی، دارای فرستنده ی مادون قرمز هستند و دوربین می تواند برای کمک به فوکوس آن ها را روی سوژه ها بتاباند.
سوژه تان را با یک چراغ قوه روشن کنید.یک چراغ قوه ی قوی که دارای قابلیت متمرکز کردن نور باشد به کار گیرید و از روشن ترین و باریک ترین نورش استفاده کنید. نور چراغ قوه را روی سوژه بیندازید و سپس روی آن نقطه ی روشن فوکوس کنید.
از کسی بخواهید نزدیک سوژه بایستد و نور یک چراغ قوه را روی سه پایه تان بیندازد. سپس روی چراغ قوه ی فوکوس کنید .این تکنیک به دو نفر نیاز دارد ، اما این گونه می توانیداز چراغ قوه ای ضعیف تر استفاده کنید.
اگر هیچ کدام از این تکنیک ها موثر نبود، می توانید تلاش کنید دوربین تان را به صورت دستی فوکوس کنید. معمولا اگر آنقدر تاریک باشد که دوربین تان قادر به اتوفوکوس نباشد ، چشمان شما هم وضعیتی بهتر نخواهد داشت.
در عوض، می توانید از علامت های فاصله ی فوکوس که روی اکثر لنز ها هستند استفاده کنید و فاصله تان با سوژه را تخمین بزنید. هر قدر سوژه نزدیک تر باشد ، اهمیت دقیق بودن تخمین تان بیشتر می شود . بعد از فاصله ای حدود 50 فوت ، می توانید فقط روی بی نهایت فوکوس کنید.
اگر خواستید از تخمین فاصله ی فوکوس استفاده کنید، از عدد دیافراگمی بالاتر استفاده کنید تا عمق میدان تان افزایش یابد و تخمینی با دقت پایین تر هم امکان پذیر شود.
هنر خلق کنید
مراحل گرفتن عکس به این ترتیب است:
- چیزی را می بینید و می خواهید آن را در خاطر نگه دارید.
- دوربین را در بالا نگه می دارید.
- شاتر را فشار می دهید.
- مراحل ساختن یک عکس به این ترتیب است:
- عکسی را در تخیل خود می آورید.
- بهترین لوکیشن را می یابید.
- بهترین نقطه دید را می یابید.
- بهترین زمان را می یابید.
- تغییراتی را که باید در نور طبیعی داد مشخص می کنید.
- دوربین را بالا نگه می دارید.
- تنظیمات مورد نیاز دوربین را برای رسیدن به نورپردازی ، فوکوس دوربین ، پرسپکتیو،محوی پس زمینه و عمق میدان مناسب تعیین می کنید.
- شاتر را می فشارید.
- عکس را ادیت می کنید تا تخیل تان کامل شود.
