عکاسی خبری یا همان فتوژورنالیسم یکی از محبوبترین و در عین حال چالش برانگیزترین شاخه های عکاسی محسوب می‌شود. در این شاخه، عکس ها بیانگر داستان ها و وقایعی هستند که در متن خبری گنجانده شده‌اند؛ حتی در بسیاری از موارد، تصاویر خود به تنهایی بیانگر رخدادی هستند که اتفاق افتاده است. بسیاری از عکاسان خبری در روزنامه ها، مجلات، وبسایت ها و وبلاگ های غیر رسمی درحال فعالیت هستند و تصاویری که گرفته‌اند را به نمایش می‌گذارند. برخی دیگر نیز به تنهایی کار کرده و نتیجه‌ی تلاش هایشان در قسمت های جداگانه در روزنامه و مجلات به چاپ می رسد.
فتوژورنالیسم دارای ویژگی های خاصی میباشد که باعث تمایز آن از سایر شاخه های موجود در حرفه عکاسی گشته است. این موارد باعث تاثیر هرچه بیشتر و بهتر عکس های خبری می‌شوند. در ادامه بع معرفی برخی از آنها می‌پردازیم.
ویژگی های عکاسی خبری
۱. فوتوژورنالیسم مرتبط:
هدف اصلی از عکاسی خبری این است که اتفاقی در آن لحظه رخ داده است را بیان کند. باتوجه به آنکه عکاسی نوعی هنر بصری است، هنگامی که مخاطب در کنار خواندن مطلب، تصویر عکسبرداری شده را ببیند، بیشتر متوجه پیام و مفهوم متن می‌شود و به نوعی آنرا احساس و درک می‌کند. بر همین اساس، عکس هایی ثبت می شوند که معنی و ارتباطی با داستان گفته شده داشته باشند.
۲. فوتوژورنالیسم مناسب:
Photojournalism باید براساس اتفاقات روز بوده و موضوعات خبری یا نقل و قول های عمومی را تحت پوشش قرار دهد. درواقع شما می‌خواهید خبری که در آن لحظه اتفاق افتاده را به مردم اطلاع دهید. درنتیجه باید از همان لحظه از موضوع موردنظرتان عکسبرداری کنید در غیر این صورت اتفاق مورد نظر رخ داده و به پایان رسیده است. هیچ خبر قدیمی برای هیچ مخاطب و کاربری جذاب نیست چراکه نتوانستند در کوچکترین زمان ممکن با آن همدردی کنند.
۳. فوتوژورنالیسم هدف گرا:
این شاخه در عکاسی تحت تاثیر و پیرو عوامل مختلف نیست. درواقع تصاویر باید اتفاقات را درست همانگونه که رخ داده شده‌اند، نشان دهند. برخی از عکاسان معتقدرند که کاملاً هدفگرا بودن کار دشواری است. براساس گفته های این اشخاص، تصاویر باید کاملاً صادقانه و به اصلاح روراستانه باشند. یک فتوژورنالیسم بدون توجه به عقاید شخصی باید تصاویر را آنگونه که هستند به نمایش بگذارد.
درواقع دلیل این موضوع بخاطر عدم اجبار موقعیت است. برای مثال یک عکاس درهنگام عکسبرداری از یک تشییع جنازه، نباید سوژه ها را مجبور به اشک ریختن کند تا به این ترتیب عکس های او تاثیرات بیشتری داشته باشد. احساسات حقیقی به صورت ناگهانی پدید می‌آیند.
۴. فتوژورنالیسم راوی:
عکاسی خبری بیشتر روایت یک داستان یا حادثه است. تصاویر ها همراه با یک توضیح مختصر یا متن کوتاه در خصوص حقایق مهم موضوع به نمایش در می‌آیند. این عکس ها باید روایت کننده‌ی یک داستان باشند. از این طریق می‌توان مخاطب را مجذوب داستان و یا رویداد اصلی نمود و او را تشویق به بررسی و دقت در عکس نهاند.
۵. زیبایی شناختی:
عکاسانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند جهت جلب توجه مخاطب از قوانین عکاسی خاصی پیروی می‌کنند. عکس هایی با فوکوس، زاویه و رنگ دقیق، مخاطب بیشتری نسبت به تصاویر تار و گیج کننده به دنبال خواهد داشت. همچنین عکس های سیاه و سفید به دلیل مرموزیت خاصی که دارند، توجه مخاطبان زیادی را به سمت خود جلب می‌نمایند. در دوره های عکاسی خانه صنعت و معدن ایرانیان، آموزش عکاسی خبری و مطبوعاتی برای علاقه مندان عزیز به طور کاملاً حرفه‌ای یاد داده می‌شود.
شاخه های مختلف فتوژورنالیسم
با اینکه عکاسی خبری، سبکی از عکاسی محسوب می‌شود اما با اینحال خود به شاخه های مختلفی تقسیم می‌گردد. این موضوع باعث شده که این نوع عکاسی انعطاف پذیری بسیاری نسبت به سایر سبک ها داشته باشد. از جمله شاخه های فتوژورنالیسم به شرح زیر میباشد:
- اخبار عمومی: به هر اتفاقی که از پیش برنامه ریزی شده مرتبط میباشد. از نمونه های آن می‌توان به کنفراس های مطبوعاتی، مراسم تولید یک محصول جدید و مهمانی های خیریه اشاره کرد.
- خبرهای فوری: به هر اتفاق یا حادثه‌ای که بدون برنامه ریزی رخ می‌دهد اطلاق می‌شود. در این نوع عکاسی شما از مکان و زمان حادثه اطلاع ندارید و کاملاً غیر منتظره است. مانند مثل آتش سوزی یک خانه یا ساختمان و یا تصادف ماشین ها.
- سبک عکاسی مستند: این سبک از عکاسی به پروژه های عکاسی طولانی مدت مانند دنبال کردن یک داوطلب انتخاباتی در طول دوره‌ی پیش از انتخابات یا ثبت زندگی یک بچه‌ی یتیم گفته می‌شود. برای اطلاعات بیشتر از این سبک میتوانید به مطلب آموزش اصول عکاسی مستند مراجعه کنید.
- عکاسی ورزشی: فعال ترین سبک از عکاسی خبری محسوب می‌شود. میتوانید از هر ورزشی که مد نظر دارید مانند مسابقه‌ی بسکتبال، مسابقات قهرمانی فوتبال، مسابقات قهرمانی کاراته و … عکسبرداری کنید.
- فتوژورنالیسم پرتره: در این سبک همانطور که از نامش پیداست، پرتره ها در حول محور اشخاص برجسته‌ی جامعه مانند یک قهرمان اتومبیل رانی در کنار ماشین مسابقه، یک دکتر در اتاق جراحی و یا رییس جمهور ایالات متحده در دفتر کار ، می‌چرخند.
